8.06.2006

Consequently, the paradox to be fully accepted is that when a certain historical moment is (mis)perceived as the moment of loss of some quality, upon closer inspection it becomes clear that the lost quality emerged only at this very moment of its alleged loss [...] Hegel was, rather, the first to provide the explicit formulation of this absolute synchronicity - as he put it, the immediate object lost in reflection 'only comes to be through being left behind.'

Slavoj Žižek - The Plague of Fantasies, bls. 12-13


Hmmm...

4 ummæli:

Nafnlaus sagði...

ég finn fyrir loss af einhverju kvalití, þe. einhverjum bókafundi sem átti að eiga sér stað í skjóli nætur í ótilgreindum skúr. það var ekki fyr en ég áttaði mig á að af fundinum hafði enn ekki orðið þegar gæði þessa fundar sem aldrei varð urðu mér ljós.
þ

Ásta sagði...

Nákvæmilega

Auður sagði...

En nú þegar kemur í ljós að fundurinn er ekki glataður eftir allt saman, bara ranglega talinn glataður um tíma? Er hann þá einskis virði í hugum okkar?

fangor sagði...

oh, ég elska Zizek!